Onze Missie...?


Misschien is het  u bij het lezen van „Hoe het begon“ al opgevallen: Missie, of Zending, heeft een speciale betekenis in ons leven. Sommigen zijn verbaasd: Bestaat zoiets vandaag helemaal nog; de koloniale tijd is toch al lang gedaan? Het antwoord is: Ja inderdaad, maar Zending bestaat ook vandaag.

Jemima's ouders, bijvoorbeeld, werkten tussen 1976 en 1984 in Ivoorkust voor de zendingsorganisatie Wycliffe. Ook het werk van haar zus Nathanja en diens man Todd in een christelijke school in het landelijke Zambia was een soort zending. Zij werden door hun kerkgemeente in Zaventem gesteund. De wereldwijde situatie van de christelijke zending hier samen te vatten zou moeilijk zijn, maar deze Wikipedia-artikels over Missie en protestantse Missie geven meer informatie.

Even interessant is het feit dat zending intussen ook in Europa belangrijk geworden is. Zonder twijfel verwijderd een groot deel van de moderne maatschappij zich helemaal van het christelijk geloof. Een andere grote groep behoort, min of meer uit traditie, bij de kerk zonder erg actief aan het gemeenteleven deel te nemen, en zonder de basis van het geloof in hun dagelijks leven een echte rol te laten spelen. Meer dan ooit is er nood aan "innerlijke missie", waartoe de Duitse evangelische Kerk al in de 19de eeuw heeft opgeroepen. Weliswaar wordt in de staatskerken (in DL heb je zowel evangelische als katholieke staatskerken, in België is enkel de katholieke Kerk erkend) een deel van de verantwoordelijkheid hier gezien, omdat ze vaak het cliché van een enkel-senioren-interesserende, wereldvreemde en verouderde organisatie te zijn niet konden afschudden. Spijtig genoeg creëren ze vaak geen echt enthousiasme meer voor een actief geloofsleven.

Daarnaast bestaan overal ter wereld de vrije evangelische kerken, die ook de noodzaak van “innerlijke missie” zien en er nog concreter tegenaan gaan: Zij sturen zendelingen en gemeentestichters naar bv. België, waar in de laatste decennia talrijke nieuwe en zeer actieve, vrije kerkgemeenschappen zijn ontstaan. Soms wordt dit zelfs met de eerste gemeentestichtingen van het vroege christendom vergeleken. Een voorbeeld hiervan is de ICEL-gemeente in Leuven (die ons tenslotte heeft samengebracht) die 25 jaar geleden door het Nederlands zendingskoppel Rosies werd gesticht. Hier is ook de zendingsfamilie Davis bezig, die door enkele Amerikaanse kerkgemeentes wordt ondersteund. Was u onze huwelijksgast? Dan kent u Phil Davis zeker nog als onze predikant. Hetzelfde geldt voor onze trouwpastor, de Duitser Berthold Lamparter, die de evenzo 25-jaar-oude gemeente in Aalst leidt, en die van de Deutsche Missionsgemeinschaft uitgezonden werd.

Naast de zeer persoonlijke betekenis in ons leven, vinden we dit onderwerp zowel belangrijk als spannend. Als u ons er iets over wilt meedelen, of meer wil weten over de genoemde mensen, kunt u ons graag contacteren.


Hartverwarmende groeten!
    Roland und Jemima